Mensonwaardig migratiebeleid in Thailand
Thailand repatrieerde gisteren (maandag) 4.000 asielzoekende Hmong terug naar hun land van herkomst, waar ze vrezen voor vervolging door het communistische, Laotiaanse regime. Hiermee zet Thailand haar povere vluchtelingen–en migratiebeleid andermaal in de verf.
Jens Vancaeneghem . 29 december 2009
Thailand herbergt vandaag grote aantallen economische migranten en politieke vluchtelingen uit haar autoritaire buurlanden Birma, Laos en Cambodja. Het economisch ontwikkelde Thailand werkt als een magneet op haar arme buren. Volgens cijfers van de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) zouden meer dan twee miljoen migranten clandestien in Thailand verblijven.
In een recent rapport van Human Rights Watch (HRW) getiteld ‘2009: een slecht jaar voor migranten’ stellen de auteurs het migratiebeleid van Thailand aan de kaak. Volgens het rapport ‘kennen de grote aantallen migranten uit Birma, Cambodja en Laos sterke beperkingen in bewegingsvrijheid, samenkomst en zelfs in het bezit van GSM’s. De autoriteiten persen de migranten geregeld uit met geweld, vasthouding en deportatie.’
De situatie van de Hmong-vluchtelingen is hiervan een schrijnend voorbeeld. Na de machtsgreep van de communisten in Laos vluchtten vele Hmong naar Thailand. Daar worden ze als ‘illegale economische immigranten’ beschouwd. Sinds de jaren zeventig verblijven duizenden van hen in kampen. Maandag organiseerde Thailand een grootschalige en gedwongen terugkeer van Hmong-vluchtelingen.
In november 2009 klaagde Brad Adams, directeur Azië van HRW al het ‘immorele en onwettige beleid’ van de Thaise regering aan: ‘Ze laat Hmong-vluchtelingen jaren in angst en onzekerheid leven om de druk op te voeren, zodat ze alle hoop zouden opgeven om in Thailand of elders asiel te krijgen.’
Nochtans beschouwt de vluchtelingenorganisatie van de VN (UNHCR) ten minste een deel van hen als officiële vluchtelingen. De Hoge Commissaris van de UNHCR, António Guterres, zegt dat Thailand ‘in overeenstemming met de internationale wetgeving de plicht heeft om de terugkeer van vluchtelingen op vrijwillige basis te laten verlopen.’
Het is niet de eerste keer dat Thailand in opspraak komt door haar mensonwaardige migratiebeleid. Gedwongen repatriëring is een terugkerend middel van de regering.
In januari van dit jaar kwam het land in opspraak door de behandeling van Birmese vluchtelingen van de Rohingya moslimminderheid. Duizenden van hen zouden, nadat ze op de Thaise kust opdoken, terug de zee opgestuurd zijn in bootjes zonder motoren en met de handen geboeid.
In een recent rapport van Human Rights Watch (HRW) getiteld ‘2009: een slecht jaar voor migranten’ stellen de auteurs het migratiebeleid van Thailand aan de kaak. Volgens het rapport ‘kennen de grote aantallen migranten uit Birma, Cambodja en Laos sterke beperkingen in bewegingsvrijheid, samenkomst en zelfs in het bezit van GSM’s. De autoriteiten persen de migranten geregeld uit met geweld, vasthouding en deportatie.’
Hmong-vluchtelingen
De situatie van de Hmong-vluchtelingen is hiervan een schrijnend voorbeeld. Na de machtsgreep van de communisten in Laos vluchtten vele Hmong naar Thailand. Daar worden ze als ‘illegale economische immigranten’ beschouwd. Sinds de jaren zeventig verblijven duizenden van hen in kampen. Maandag organiseerde Thailand een grootschalige en gedwongen terugkeer van Hmong-vluchtelingen.
In november 2009 klaagde Brad Adams, directeur Azië van HRW al het ‘immorele en onwettige beleid’ van de Thaise regering aan: ‘Ze laat Hmong-vluchtelingen jaren in angst en onzekerheid leven om de druk op te voeren, zodat ze alle hoop zouden opgeven om in Thailand of elders asiel te krijgen.’
Nochtans beschouwt de vluchtelingenorganisatie van de VN (UNHCR) ten minste een deel van hen als officiële vluchtelingen. De Hoge Commissaris van de UNHCR, António Guterres, zegt dat Thailand ‘in overeenstemming met de internationale wetgeving de plicht heeft om de terugkeer van vluchtelingen op vrijwillige basis te laten verlopen.’
Pover migratiebeleid
Het is niet de eerste keer dat Thailand in opspraak komt door haar mensonwaardige migratiebeleid. Gedwongen repatriëring is een terugkerend middel van de regering.
In januari van dit jaar kwam het land in opspraak door de behandeling van Birmese vluchtelingen van de Rohingya moslimminderheid. Duizenden van hen zouden, nadat ze op de Thaise kust opdoken, terug de zee opgestuurd zijn in bootjes zonder motoren en met de handen geboeid.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2798 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Interview
-
Nieuws
-
Nieuws
-
De Ontwikkelaars
-
Analyse
-
Nieuws