VN-rapport: Economie Gaza pas over 70 jaar weer op niveau

Mocht het conflict in Gaza onmiddellijk stoppen en de wederopbouw zou meteen starten, dan zou het bijna 70 jaar duren om de economie terug op het niveau van 2022 te brengen. Dat blijkt uit berekeningen van het VN-agentschap voor Handel en Ontwikkeling (UNCTAD).

De economie van Gaza was de eerste drie kwartalen van 2023 - voor de huidige oorlog - al met 4,5 procent gekrompen, stelt het agentschap op basis van officiële cijfers en satellietbeelden. Maar de escalatie van het conflict heeft die achteruitgang enorm versneld: de economie in Gaza is sindsdien met nog eens zo’n 24 procent gekrompen.

Tot 2092

Mocht de huidige militaire operatie onmiddellijk stoppen en de wederopbouw zou meteen starten (bij hetzelfde groeipad van 0,4 procent als tussen 2007 en 2022), dan zou het tot 2092 duren om terug op het economische niveau van 2022 te geraken, stelt het rapport.

Zelfs in het meest optimistische scenario, bij een snelle groei van 10 procent, zou het nog tot 2035 duren om het bbp per hoofd van de bevolking terug op het niveau te krijgen van 2006, voor de blokkade van Gaza.

De sociaal-economische omstandigheden in Gaza waren ook voor de escalatie van het conflict al erbarmelijk, zegt UNCTAD. Meer dan twee miljoen Gazanen zaten opgesloten in een van de meest dichtbevolkte gebieden ter wereld, en de bevolking had al onvoldoende toegang tot schoon water en stroom. Twee derde van de bevolking leefde al in armoede en 45 procent van de beroepsbevolking was werkloos.

Ravage

De militaire operatie heeft 85 procent van de bevolking het huis uit gejaagd, waardoor de economische activiteiten tot stilstand zijn gekomen en de armoede en de werkloosheid verder zijn verslechterd.

In december 2023 was de werkloosheid al gestegen tot 79,3 procent, stelt het rapport. En intussen zijn 37.379 gebouwen – bijna een vijfde van het totaal – beschadigd of vernield door de militaire operatie. De Gazastrook is nu vrijwel onbewoonbaar geworden, omdat mensen geen adequate inkomstenbronnen, toegang tot water, sanitaire voorzieningen, gezondheidszorg of onderwijs hebben.

Het rapport benadrukt de ‘dringende noodzaak om de cyclus van economische vernietiging te doorbreken, die 80 procent van de bevolking afhankelijk heeft gemaakt van internationale hulp.’