Gie Goris was van december 1990 tot september 2020 voltijds actief in de mondiale journalistiek, eerst als hoofdredacteur van Wereldwijd (1990-2002), daarna als hoofdredacteur van MO* (2003-juli 20
Belgische politie treedt brutaal op tegen betogers
De Belgische politie trad op 1 oktober brutaal op tegen betogers van het No Border Camp. Een van de slachtoffers, Marianne Maeckelbergh die aan de universiteit van Leiden onderzoek doet naar democratie en sociale verandering, moest het geweld aan den lijve ondervinden. Ze schreef een indringende getuigenis en stelt pertinente vragen.
Gie Goris . 11 oktober 2010
Het No Border Camp is een tweejaarlijkse samenkomst van netwerken die zich verzetten tegen de grenzen die mensen verdelen en tegen de repressie die mensen binnen landen verdeelt. Ditmaal was de plaats van samenkomst Brussel. Een manifestatie van de actievoerders werd brutaal beëindigd door de Belgische politie. Een citaat uit het getuigenis van Marianne Maeckelbergh:
‘Gedurende veertien uur werd ik vastgehouden en onderworpen aan hun geweld, hun gezag, hun willekeur. Ik werd geslagen, bespuwd, meerdere keren een ‘vuile hoer’ genoemd en vastgeketend aan een radiator tot vier uur ‘s ochtends. Dit laatste gebeurde vlak naast de open deur van het kantoor van de politiechef, die het allemaal zag gebeuren en reageerde met enkel stilte. De politiechef en ik waren ook getuige van de gewelddadige afranseling van een andere gearresteerde, die ook vastgeketend was aan een radiator. De politiemensen koelden hun woede -die op niets leek waarvan ik ooit getuige geweest was. De jongeman viel op de grond terwijl hij het enige Franse woord dat hij kende uitschreeuwde: ‘Non, non, non.’ Terwil ik dit zag gebeuren, vastgeketend aan de radiator vlak naast het kantoor van de politiechef, vroeg ik me af in welk land ik mij bevond, hoe zulke zaken konden gebeuren in deze wereld, en waar democratie en gerechtigheid gebleven waren?’
Lees hier het hele getuigenis en de fundamentele vragen die Marianne Maeckelbergh eraan verbindt in het Engels (omdat ze er internationale ruchtbaarheid aan wil geven). We werken samen met de auteur aan een Nederlandse vertaling die later op MO.be zal verschijnen.
De politie spreekt ondertussen het geweld tegen en vindt de uitlatingen van Marianne Maeckelbergh ontoelaatbaar.
‘Gedurende veertien uur werd ik vastgehouden en onderworpen aan hun geweld, hun gezag, hun willekeur. Ik werd geslagen, bespuwd, meerdere keren een ‘vuile hoer’ genoemd en vastgeketend aan een radiator tot vier uur ‘s ochtends. Dit laatste gebeurde vlak naast de open deur van het kantoor van de politiechef, die het allemaal zag gebeuren en reageerde met enkel stilte. De politiechef en ik waren ook getuige van de gewelddadige afranseling van een andere gearresteerde, die ook vastgeketend was aan een radiator. De politiemensen koelden hun woede -die op niets leek waarvan ik ooit getuige geweest was. De jongeman viel op de grond terwijl hij het enige Franse woord dat hij kende uitschreeuwde: ‘Non, non, non.’ Terwil ik dit zag gebeuren, vastgeketend aan de radiator vlak naast het kantoor van de politiechef, vroeg ik me af in welk land ik mij bevond, hoe zulke zaken konden gebeuren in deze wereld, en waar democratie en gerechtigheid gebleven waren?’
Lees hier het hele getuigenis en de fundamentele vragen die Marianne Maeckelbergh eraan verbindt in het Engels (omdat ze er internationale ruchtbaarheid aan wil geven). We werken samen met de auteur aan een Nederlandse vertaling die later op MO.be zal verschijnen.
De politie spreekt ondertussen het geweld tegen en vindt de uitlatingen van Marianne Maeckelbergh ontoelaatbaar.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2798 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Column
-
Interview
-
Nieuws
-
Nieuws
-
De Ontwikkelaars
-
Analyse