"Afghaanse vrouwen krijgen het weer harder te verduren"

Volgens beide ngo’s zijn veel Afghaanse vrouwen bezorgd dat de terugtrekking van de internationale troepen, in combinatie met de inspanningen om een politiek akkoord te sluiten met de taliban, hun toekomst kan hypothekeren.

“Sinds de taliban van de macht werden verdreven tien jaar geleden, hebben vrouwenrechten in Afghanistan enkele stappen vooruit gezet. Maar nu is het tijd om te na te gaan welke vooruitgang er werd geboekt en wat er nog moet gebeuren”, verklaart Louise Hancock, een van de auteurs van het Oxfam-rapport.

De helft van de Afghaanse meisjes verkregen toegang tot onderwijs. Oxfam beschouwt dit als een opmerkelijke verbetering in vergelijking met het bewind van de taliban toen onderwijs voor meisjes volledig verboden was. Op politiek vlak ging bijna 28 procent van de zetels in het nationale parlement naar vrouwen. Afghanistan komt daarmee op wereldvlak in de buurt van de koplopers.

Geweld tegen vrouwen

Toch ziet het rapport van Oxfam toegenomen geweld in het land als een slecht voorteken voor de vrouwenrechten. Hancock stelt dat “vrouwen bijzonder kwetsbaar zijn voor onveiligheid” en vindt het toegenomen geweld in Afghanistan bijzonder verontrustend voor de meer dan 15 miljoen Afghaanse vrouwen.

“Hoe zal het leven er voor ons uitzien binnen tien jaar? Nu al krijgen Afghaanse vrouwen het opnieuw harder te verduren”, vraagt Orzala Ashraf Nemat, een andere auteur van het rapport, zich af.

Wettelijk gezien vreest de groep een gevaarlijk precedent bij de implementatie van een wet tegen eremoorden en kinderhuwelijken. Hoewel uit het rapport blijkt dat 87 procent van de vrouwen kampt met “fysiek, seksueel of psychologisch geweld, of met een gedwongen huwelijk” zal de wet maar in 10 van de 34 provincies van kracht zijn.

Karzai

Het rapport maakt ook gewag van de “bereidheid om de vrouwenrechten op te offeren voor politieke doeleinden” bij de regering van de Afghaanse president Hamid Karzai. In 2009 kreeg Karzai de internationale gemeenschap over zich heen omdat hij de familiewet voor sjiieten had getekend. Daarin stond een omstreden bepaling die volgens mensenrechtenorganisaties neerkomt op gelegaliseerde verkrachting. Onder forse druk heeft Karzai de wet herzien, officieel omdat hij niet op de hoogte was van de bepaling.

Nu meisjesscholen onder vuur liggen en de bewegingsvrijheid van de vrouw nog zwaar aan banden ligt in gebieden waar de taliban de plak zwaaien, denken activisten dat de regering-Karzai maar al te graag zal toegeven op vrouwenrechten bij onderhandelingen met de opstandelingen.

 “Afghaanse vrouwen willen vrede, geen halfslachtig compromis dat ons opnieuw zal veroordelen tot de vier muren van onze huizen”, besluit Nemat.