Opinie: Fietsers maken de stad

In mijn stad, Antwerpen, laten fietsers steeds luider hun stem horen. Zo komt er almaar meer volk naar de Critical Mass Bike Ride. Tijdens deze maandelijkse fietstocht doorheen de avondspits roepen de deelnemers_ “Antwerpen doen we met de fiets, rijden met de auto zegt ons niets.” Een duidelijke strijdkreet voor meer mensen in het straatbeeld. Als je een samenleving beoordeelt op basis van hoe ze omgaat met haar kwetsbare burgers, dan geldt voor steden eenzelfde maatstaf_ kijk naar de ruimte die kwetsbare weggebruikers krijgen. We hebben duidelijk nog een lange weg af te leggen.

Meer fietsers, meer koffiebars

“Zonder auto’s knijp je de stad dood,” klonk het op ‘t Schoon Verdiep tijdens het zoveelste parkeerdebat. Mijn kijk is net omgekeerd. Zonder mensen knijp je de stad dood! Onlangs hoorde ik een journalist zeggen_

“Het aantal trendy koffiebars stijgt volgens mij recht evenredig met het aantal fietsers.”

Ik denk dat hij gelijk heeft. Fietsers zijn locals. Ze kennen de stad door en door. Ze leven met minder of zonder auto, wat hen iets meer budgettaire ademruimte geeft. En die extra centjes pompen ze in de lokale economie. Zo stond ik vorige week nog met mijn vriendin voor een rood licht aan de Antwerpse Leien. Even later zaten we ongepland in de Caffènation voor een gezellige time-out. Een ondenkbaar scenario waren we met de wagen geweest.

Kaart dingen aan!

Mondig zijn betekent ook dat je concrete situaties moet aankaarten. En dat werkt! Ik denk aan een vaak gedeeld filmpje van me over de gevaarlijke situatie in de Isabellalei, dat leidde tot een snelle ingreep. Of mijn mailtje naar de stadsdiensten over een gat in het wegdek. De dag nadien was de put gedempt. Dus stop met klagen, spring op de fiets en laat van je horen. Elke omwenteling is een stevige trap in de goede richting.

Deze column verscheen voor het eerst in het magazine van de Fietsersbond.

Coverfoto: © Ruth Noyens