Vlaamse solidariteit met BDS: consumentenboycot.

Actie in Gent.

Rein had alles mooi uitgedacht, verzameld en ineengeknutseld.  Mehdi en Pol zorgden voor flyers en affiches. Vzw vrede stelde haar materiaal ter beschikking. De politie gaf ons toestemming. Woensdag 28 november begonnen we na de middag met 2 aan de opbouw. Terwijl wij het houten infopaneel ineenvezen, vloog de tent het plein al over. Gelukkig waren er behulpzame passanten in de buurt. Ik vreesde dat we er niet veel zouden van bakken. Maar toen alles er stond, was ik zelf onder de indruk. Tot na valavond bleven we met 10 enthousiaste vrijwilligers actief.

Een visuele boodschap

De schalen op een tafel waren rijkelijk beladen met fruit met Israëlische merknamen. Daarnaast stond een winkelkar met Palestijnse producten uit de plaatselijke wereldwinkel. Bij nader toezien vertoonde het fruit op de tafel verdacht veel bloedrode spatten en bleek de winkelkar afgeschermd met prikkeldraad. Er liep ook een gewapende soldaat bij.

Het tafereel schetste symbolisch de huidige situatie in Israel. Er worden in de winkels veel producten uit Israël aangeboden. Wat die blozende producten niet zeggen, is dat Israël met de inkomsten van zijn export al meer dan 40 jaar de bezetting van de Palestijnse Gebieden in stand houdt. De Israëli telen vele fruit op gronden die eigendom waren van Palestijnse boeren en ze reserveren de belangrijkste watervoorraden voor Israëlisch gebruik. Palestijnse boeren die hun grond nog kunnen bewerken, kunnen hun oogst met moeite verhandelen. De meer dan 580 checkpoints, de onteigeningen voor de bouw van Israëlische nederzettingen, de muur, de militaire operaties, de Muur … verlammen de Palestijnse economie volledig. Oxfam slaagt er met veel moeite in om enkele producten toch uit te voeren. Met de Israëlische afgrendeling van de Gaza, zit de wereldwinkelcouscous nu echter ook vast achter de muur.

Oproep tot actieve solidariteit

We gaven de voorbijgangers een boodschappenlijstje met de namen van “te mijden” producten. Je vindt de foto hierbij. Ik hang hier ook een foldertje van onze Franstalige landgenoten. (Toch handig, dat we kunnen meegenieten van de creativiteit van mensen van over de taalgrens.) Ze kregen ook een stickertje “ koop geen vruchten van bezetting” om op de ijskast te plakken als geheugensteuntje. We vroegen hen de petitie te tekenen. De mensen waren daar sneller toe bereid dan ik verwacht had.

Wij verzamelden vele handtekeningen. Er liggen  in verschillende wereldwinkels nog petitieformulieren voor mensen die ons woensdag niet gezien hebben.
COBI  zal alle petities in de verschillende steden verzamelen en aanbieden aan de directies van de supermarktketens. Zo weten deze dat hun klanten de aanwezigheid van “vruchten van de bezetting” niet op prijs stellen.

Ook de minster van buitenlandse aangelegenheden ontvangt die informatie, zodat België (Belgie?) in haar internationaal beleid rekening kan houden met de visie van haar burgers.

De actie ligt nu in handen van de consument.

Die petitie is maar momentaan signaal. Nu is het aan de consumenten om die producten effectief te blijven mijden. Dat vraagt wat aandacht tijdens het winkelen.

Om de selectie al iets gemakkelijker te maken, deelden we bij onze actie briefjes uit met de namen van Israëlische merken.  Ik zet het flyertje hierbij. Er staat zelfs een lijntjescode op met een cijfervolgorde die verwijst naar Israël. Handig om weten!

Donderdag ging ik zelf naar Delhaize. Aan het rek met wereldvoeding zag ik een “koosjere” maaltijd. Dat deed meteen een belletje rinkelen. Bij nadere controle bleek ook de “Marokkaanse schotel” uit Israël te komen. Bij sommige producten was die herkomst meteen op het pakje te zien. Bij andere zag ik op het labeltje op het winkelrek de vermelding Israël. Bij andere producten vroeg het veel zoekwerk om een herkomst te vinden. Vooral bij producten onder het merk van de winkelketen zelf. Met spijt in het hart liet ik aanlokkelijke maaltijden achter in het rek. Dan maar wat fruit kopen. Pompelmoezen: lekker en gezond. Als prijsbewuste burger vergeleek ik de prijsbordjes. Ze bleken allemaal uit Israël te komen. Geen pompelmoezen voor mij deze week. Nu ja, een supermarkt heeft nog veel te bieden. Ook veel lekkers van onze plaatselijke landbouwers. Streekproducten zijn goed voor de ecologische voetafdruk.