De Nakba : 60/40 jaar bezetting

In de Al Quds Universiteit kregen we een uitleg over de geschiedenis van de bezetting. Tot het einde van het Ottomaanse rijk was iedereen op het grondgebied “Palestijn”. Er waren 3 godsdiensten. Maar toen kwam er verandering.

1948 : de staat Israël

Tegen het einde van de 19 eeuw ontstond wereldwijd een afsplitsing van de joden met het zionisme enerzijds en het antisemitisme anderzijds. Dit escaleerde in WO II. Na die wereldoorlog beloofden de Britten uit schuldgevoel een eigen staat aan de joden. In 1948 valt de internationale beslissing. Het vroegere Palestijnse grondgebied wordt opgedeeld in 2 staten : Israel en Palestina. Maar de joden wilden meer. Ze veroverden 78% van de grond. 2/3 van de Palestijnen werden uit hun huizen verdreven.  De Palestijnen herdenken die verdrijving uit hun land als de Nakba. “Nakba” is het arabisch voor “Katastrofe”.

Je hoeft in Palestina geen universiteit te bezoeken om over dé Nakba te horen. Zij leeft bij iedereen in gedachten. Op veel plaatsen zie je afbeeldingen van de sleutel als symbool voor de terugkeer naar het eigen huis.

Zesdaagse oorlog

De zionisten bleven sinds 1948 constant proberen om hun greep op het grondgebied te verstevigen en het gebied uit te breiden. In de “zesdaagse oorlog” in 1967 veroverden zij de hele grondgebied. De VN-resolutie 242 gaf Israël de opdracht zich uit de bezette gebieden terug te trekken. Maar dat blijft een utopie. Alle politieke afspraken ten spijt, houden de Israeli nog steeds het Palestijns grondgebied bezet. Zij bepalen  autonoom waar ze hun grenzen leggen en hoe de Palestijnen zich tussen die grenzen mogen bewegen. Deze 6-daagse oorlog is nu 40 jaar geleden, maar de palestijnen leven nog altijd onder de bezetting.

Internationale solidariteit.

In mei vierde men in Ramallah het Awda Award Festival. De ngo Badil reikte prijzen uit voor posters, verhalen, kortfilms, documentaires,…  Hiermee wil ze de culturele expressie over de Nakba en het recht op terugkeer waarderen. Ik was er niet bij, maar men bracht me digitaal op de hoogte. Op de website www.badil.org vind ik een verslag. Ik ontving de via email een foto van de winnende affiche (die ik bij deze brief voeg). De affiche verwijst naar 59 jaar bezetting. volgend jaar “viert” men de 60 jaar.

Internationaal is vooral de 40e verjaardag een aanleiding tot vele solidariteitsbetuigingen. Ook in Brussel organiseerden de ngo’s een actie. Vele activisten kwamen onder de Palestijnse vlaggen bijeen met foto’s van de muur. Wij stuurden 40 vredesduiven de wereld in. De grote media stuurden hun kat.