Salsiando op de camping

De camping van de Antilliaanse Feesten is om te beginnen een ware sterrencamping. Bij het binnenrijden wordt je een vuilniszak en welkomstbriefje overhandigd met een overzicht van al het leuks dat de camping te bieden heeft. Geen wonder dat de toiletten de properste ooit gezien op een festival in de Benelux zijn. Op dit wonderbaarlijke briefje staat zelfs een telefoonnummer voor eventuele problemen.

Van “Hola nenas” tot “Hee madammekes” 

Het briefje vraagt geen luide muziek of herrie te maken voor 11u ‘s morgens. Natuurlijk klinkt er toch al vroeg muziek. Dit vinden we ook helemaal niet erg, omdat het op het festival passende muziek betreft. Maar het idee is duidelijk: laten we allemaal samen genieten van dit fantastisch festival en het gezellig houden. De Antilliaanse Feesten is dan ook één van de weinige Belgische festivals waar je niet hoeft weg te duiken voor rondvliegend bier en “hoeren”-geroep. Wat hoor je dan wel? Een waaier aan sappige accenten uit de Spaanse en Nederlandse taal, samengebracht op een veld in Hoogstraten, België. Van “Hola nenas” tot “Hee madammekes”. De diaspora is jong, oud en danst!

De wandelgang die je via camping 1 naar de festivalweide leidt, lijkt wel de Avenue Watch and be Watched: “hola niñas/chicas/nenas”, “¿bailamos?”… Het is even wennen, maar al snel overvalt de positieve sfeer je. Met een gemakkelijke babbel en de ene verrassing na de andere. Eigenhandig opgezette danspaleisjes met borden als Salsiando en Bachata Junky omgeven de weg. Of gewoon een spontaan feestje dankzij een met Dominicaanse vlag en geluidsinstallatie gepimpte wagen.

Barbecue en rum

Het briefje suggereert dat barbecueën op de camping mag. U vraagt, wij barbecueën! Vanaf s’ middags overvalt daarom een heerlijke vakantiegeur het terrein. Het enige wat nog ontbreekt is een lekker drankje dat voor sommigen gewoon ne Cuba heet, voor anderen een Cuba Libre en voor weer anderen een Cuba Ocupado. Het zij wat het zij; flessen rum worden gesmaakt en tentoongesteld. Als waren het altaartjes die dertig jaar lang Antilliaanse Feesten vereren. Parrillada en ron, zo veel beter dan plastieken sandwiches en ander kant-en-klaar festivalvoedsel.

Leuke dingen blijven leuk omdat het uitzonderingen zijn op de regel. Maar toch, waren alle campings of zelfs de straten waar ik dagelijks doorheen flaneer maar zo positief geladen als de camping van de Antilliaanse Feesten. Dansen en een vriendelijke groet, het is een onderschat goed.