Cultureel centrum voor Afro Amerikanen in Guayaquil

De wereld is klein. Dat hebben we al vaker mogen ondervinden en ook ditmaal in Guayaquil, Ecuador. We worden ontvangen door onze ‘buurman’, Schildenaar Hans van Hassel en zijn vrouw Lucy. Hans woont al twintig jaar in Ecuador. “Blijven hangen na een project van het VVOB,” vertelt hij terwijl we meteen een avondmaal krijgen voorgeschoteld. “Ik ben al twintig jaar weg uit België maar moet nog steeds stemmen, lijkt me onlogisch want hoe kan iemand mij daar vertegenwoordigen? Terwijl er zoveel mensen al jaren in België wonen zonder stemrecht,” gaat hij verder. Ook Lucy krijgt met Kavka te maken als het over België gaat:”Ik blijf dit jaar hier met onze dochter wanneer Hans zijn familie opzoekt want het is te veel papierwerk. De dichtsbijzijnde ambassade waar ik een visum kan krijgen is in Lima. Daarbovenop moet ik nog een gesprek voeren dat me 60 euro kost en dan bestaat de kans nog dat ze me niet laten vertrekken.”

Maar er is werk genoeg in Guayaquil. Lucy heeft de week dat we bij hen verblijven vakantie maar elke dag heeft ze een vergadering of twee voor haar lopende projecten. Één daarvan is Afro America 21. Tien jaar geleden begon ze als vrijwilliger om de Afro Amerikaanse gemeenschap (5% van de Ecuatoriaanse bevolking) te ondersteunen.  Deze minderheid behoort tot de armste van het land en blijft daardoor uitgesloten van basisvoorzieningen zoals gezondheid, onderwijs en toegang tot de arbeidsmarkt.

Lucy startte in de wijk “zona del condor”, op een half uurtje rijden van Guayaquil. Ze ging van deur tot deur mensen warm maken om de situatie te veranderen. Uiteindelijk vormen een tiental vrouwen de werkgroep waar ze mee aan de slag gaat. De vrouwen bepalen zelf rond welke thema’s ze werken. Zo heeft de wijk ondertussen elektriciteit en geasfalteerde wegen maar ook een workshop om de kinderkamer te versieren hoort erbij. De bamboe paalwoningen maken plaats voor stenen huizen en met mikrokredieten zetten mensen kleine winkels op.  “Hier hebben we voorlopig een buurthuis opgetrokken,” vertelt Lucy terwijl ze de deur opent, “We spelen met de kinderen en gaandeweg leren ze dat je een conflict moet uitpraten in plaats van elkaar de kop in te slaan.” Achteraan het buurthuis is een klein tuintje aangelegd. “Hier kunnen de kinderen zelf leren planten en verantwoordelijkheid leren dragen voor wat ze creëren. De moeders helpen de kinderen hierbij en zo is iedereen betrokken,” legt Hans uit.

Lucy’s volgende uitdaging is een cultureel centrum te bouwen in het centrum van Guayaquil. “De Afro Amerikanen hebben zoveel verschillende dansen en muziek, het zou fantastisch zijn, mochten we op een centrale plaats een centrum hebben waar de verschillende groepen kunnen optreden en mensen onze cultuur kunnen leren kennen, we hebben zoveel te bieden maar geen plaats om het te tonen,” droomt ze luidop.

Misschien een idee voor Music for Life 2011?