Rijke landen beschermen natuur niet beter dan armere landen
Rijke landen beschermen hun natuur niet beter dan armere landen, blijkt uit onderzoek waar de International Union for Conservation of Nature (IUCN) aan meewerkte. Succesvolle bescherming is vooral een gevolg van een langdurig, krachtig uitgevoerd beleid.
De onderzoekers keken naar de inspanningen van landen om de rijkdom aan gewervelde dieren in stand te houden. Ze constateerden dat een hoger bruto inkomen per hoofd van de bevolking niet leidt tot een betere bescherming van soorten.
“Het verraste ons te zien dat de rijkste landen in de wereld, de Verenigde Staten en Australië, tot de landen behoren die het slechtst presteren”, zegt hoofdauteur Ana Rodrigues van het Centre d’Ecologie Fonctionelle et Evolutive (CEFE), een andere organisatie die meewerkte aan het onderzoek. Ontwikkelingslanden zoals Brazilië, India, Peru en Madagaskar bleken proportioneel beter te presteren.
Bedreigde soorten
Bijna alle onderzochte landen en regio’s bleken op negatieve wijze te hebben bijgedragen aan het verlies van bedreigde soorten die op de Rode Lijst van de IUCN staan. De verliezen concentreerden zich echter het sterkst in acht landen: Australië, China, Colombia, Ecuador, Indonesië, Maleisië, Mexico en de VS.
Een handvol landen wist de status van bedreigde soorten te verbeteren. Het best presteerden kleine eilandstaten zoals de Cookeilanden, Fiji, Mauritius, de Seychellen en Tonga. “Deze landen hebben laten zien welke gevolgen beschermingsacties zoals het weren van invasieve soorten, bioveiligheid, beheer van beschermde gebieden en herstel van ecosystemen, kunnen hebben”, zegt medeauteur Simon Stuart van de IUCN. “Een sleutel tot het succes van deze landen ligt in hun consistente natuurbeschermingsbeleid gedurende tientallen jaren. Succes wordt zelden bereikt met kortetermijnprojecten.”
Overexploitatie
De studie laat ook zien dat de bedreiging van de biodiversiteit in verschillende regio’s verschillende oorzaken heeft. Met name in China en Indonesië gaat het om overexploitatie voor voedsel, traditionele medicijnen en dierenhandel. Niet-duurzame landbouw en houtkap zijn de belangrijkste krachten achter biodiversiteitsverlies in Zuidoost-Azië, terwijl invasieve soorten een belangrijke dreiging vormen in de Verenigde Staten (met name in Hawaï) en Australië.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2790 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Wereldblog
-
Nieuws
-
Interview
-
Commentaar
-
Nieuws
-
Analyse