VN-top moet antwoord op crisis zoeken

Ondanks hun goede bedoelingen zijn de landen van de G20 nog altijd in de minderheid op internationaal niveau, zegt d’Escoto. Ze sluiten meer dan twee derde van de landen die lid zijn van de Algemene Vergadering uit.  “De meest democratische manier om te bespreken wat ons allemaal aanbelangt, zijn de Verenigde Naties”, zegt hij.
D’Escoto organiseert met de unanieme steun van de Algemene Vergadering een top met alle 192 lidstaten van de Verenigde Naties. Van 1 tot 3 juni zal die de wereldwijde financiële crisis uitbenen. “Er is een brede consensus onder wereldleiders dat de crisis haar wortels heeft in een ethisch probleem”, zegt d’Escoto. “Nu hebben we de mogelijkheid en de verantwoordelijkheid om oplossingen te zoeken die rekening houden met de belangen van alle landen, de arme en de rijke, de grote en de kleine.”
Of de top de zoveelste praatbarak of een historische mijlpaal wordt, zal afhangen van de slotverklaring. Maar voor Anwarul Chowdhury, voormalig ondersecretaris-generaal van de VN, is het hartverwarmend dat het meest universele internationale orgaan de economische crisis bespreekt. “Om betekenisvol te zijn is het essentieel dat de Algemene Vergadering regelmatig samenkomt over de thema’s die de wereldburgers bezig houden”, zegt hij. “Daarom is de discussie over de wereldwijde crisis meer dan welkom.”

Bredere dialoog

Enkele jaren geleden werd de wereldeconomie nog gestuurd door de G6, de zes grootste industrielanden ter wereld, namelijk de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland, Japan en Italië. Met Canada en Rusland erbij werd dat later de G7 en de G8. Onlangs werd de crisis in Londen besproken door de G20, waarin ook opkomende economieën als China, India, Brazilië, Indonesië, Argentinië, Mexico, Saoedi-Arabië, Zuid-Afrika en Turkije opgenomen zijn, naast Australië, Zuid-Korea en de Europese Unie.
Volgens Roberto Bissio, directeur van het Third World Institute, is de top een gelegenheid voor landen van buiten de G20 om hun zegje te doen, maar ook voor G20-leden om hun rol te legitimeren via de Economische Coördinatieraad die binnen de VN zou opgericht worden.
“Vraag is of de Algemene Vergadering verder kan gaan dan de wat op de G20-top in Londen is overeengekomen”, zegt Chowdhury. De G20-resultaten simpelweg goedkeuren zonder participatie zou “betekenisloos” zijn. Voor Bissio liggen daar kansen: de Algemene Vergadering moet zich niet beperken tot noodmaatregelen, maar dieper ingaan op de oorzaken van de crisis en structurele oplossingen bedenken. Zo moeten het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank volgens hem niet alleen versterkt worden, maar ook hervormd.