Presidenten leggen journalisten het zwijgen op

Vijf jaar geleden waagden de machthebbers in Latijns-Amerika zich nog niet aan maatregelen die journalisten en media het zwijgen opleggen. Vandaag doen steeds meer landen dat wel.
In Honduras sloot president Roberto Micheletti een radiozender en televisiestation omdat ze kritiek hadden op de staatsgreep van 28 juni. Deze maand vaardigde hij een decreet uit waardoor maatregelen mogelijk zijn tegen mediaberichten die “een aanslag zijn op de nationale veiligheid, de openbare orde, de openbare gezondheid en moraal”.
De Venezolaanse president Hugo Chávez sloot radiostations en een televisiezender. Dat was nodig om de media te democratiseren, zei hij. Hij kende de frequenties toe aan zenders die volgens hem wel ten dienste staan van de gemeenschap en de stem van het volk versterken.
Hetzelfde argument gebruikte de Argentijnse president Cristina Fernández om een wet te lanceren die het aantal frequenties per bedrijf tot tien beperkt. De commerciële groep Clarín heeft er 264.
In Ecuador heeft president Rafael Correa de media onderworpen aan “de herziening van licenties waarvoor op onregelmatige wijze toestemming is verleend”.

Systematische jacht

Enrique Santos, voorzitter van de Inter-Amerikaanse Persbond (SIP), ziet een “systematische jacht op onafhankelijke media in Venezuela, Ecuador, Bolivia, Nicaragua en, in mindere mate, Argentinië”.
Kranteneigenaars in zes Latijns-Amerikaanse landen hebben ook een tekst ondertekend die de achteruitgang van de vrijheid van meningstuiting aanklaagt. Journalisten worden straffeloos vermoord of bedreigd, de media worden opgejaagd door gerecht en fiscus, licenties worden willekeurig toegekend, zeggen ze.
Journalisten uit Venezuela, Argentinië, Bolivia, Ecuador en Nicaragua klagen aan dat hun presidenten onafhankelijke media en media die bij de oppositie aanleunen, niet op persconferenties uitnodigen en geen toegang geven tot officiële informatie.
De Nicaraguaanse president Daniel Ortega en zijn Ecuadoraanse collega Rafael Correa wijzen overheidspubliciteit toe aan de bevriende pers.
Venezuela bestraft journalisten die “vijandigheid aanmoedigen”, “valse percepties genereren” en “berichten verdraaien of manipuleren”, termen waarmee de rechtbanken de media van de oppositie legaal kunnen vervolgen.