Pakistaanse textielbedrijven vertrekken naar Bangladesh

“We zitten nog steeds in Pakistan, maar we hebben ons bedrijf hier uitgebreid”, zegt Salamat Tauseef, voorzitter van de Pakistaanse Vereniging voor Procenten van Weefmaterialen.

Sinds 2007 heeft zijn bedrijf, Tauseef Enterprises, ook een textielfabriek in Bangladesh. Bij het bedrijf werken drieduizend Bengalezen.

Tauseef zegt dat hij graag had willen uitbreiden in Pakistan, nu zijn 27-jarige zoon Raheel Salamat in het bedrijf is gekomen. Maar in Pakistan vond hij dat niet erg aantrekkelijk.
 
Sterker nog, Tauseef gelooft dat de textielindustrie in Pakistan “op zijn laatste benen” loopt. Niet alleen vanwege de veiligheidssituatie in het land, maar ook omdat er veel problemen zijn met de energievoorziening in de belangrijkste textielstad, Faisalabad.

Stroomuitval

Vorig jaar zat Faisalabad op 122 dagen deels zonder gas. Soms duurde het wel acht uur voordat die gasvoorziening weer werkte, zegt Tauseef.
 
“Het komt ook voor dat je ‘s ochtends en ‘s avonds drie uur zonder stroom zit”, zegt hij. Momenteel draait zijn fabriek met zesduizend werknemers vanwege de stroomuitval maar op 30 procent van de capaciteit.

Faisalabad, dat voorheen Lyallpur heette, is de op twee na grootste stad van Pakistan. Er wonen naar schatting 3,2 miljoen mensen. De stad is erg afhankelijk van de textielindustrie, de steunpilaar van de Pakistaanse economie. Pakistan is wereldwijd de op drie na grootste producent van katoen, de op vijf na grootste importeur van ruwe katoen en de grootste exporteur van katoengaren.

Belastingvoordeel

Volgens Yasin Siddiq, woordvoerder van de Pakistaanse Vereniging van Textielfabrikanten, wordt de positie van Pakistan als textielproducent bedreigt door Bangladesh. “Bangladesh behoort tot de minst ontwikkelde landen en kan belastingvrij exporteren naar de Europese Unie en tien andere industrielanden”, zegt Siddiq. “Pakistan moet wel belasting betalen bij export naar de Europese en Amerikaanse markten.”

“De regering moet een beroep doen op de wereldgemeenschap om ons een belastingvrije status geven, net als Bangladesh”, zegt Salim Tabani, een kledingproducent uit Karachi. “Momenteel moet een buitenlandse koper 10 procent belasting betalen over producten uit Pakistan. Als dat product uit Bangladesh komt, hoeft hij geen belasting te betalen. Waarom zou hij dan van mij kopen?”, zegt Tabani.

Veiligheid

Bangladesh een veiliger land dan Pakistan.  “Onze belangrijkste kopers doen nu zaken met ons in Bangladesh”, zegt Tauseef, die eens in de twee maanden naar Dhaka reist. Tot die kopers van Tauseef behoren merknamen zoals Puma, Slazenger, Next en Zara. “Ze willen niet naar Pakistan reizen vanwege de negatieve reisadviezen.”
 
Bangladesh zegt niet te kampen met stroomuitval en biedt bedrijven in de eerste tien jaar aanzienlijke belastingvoordelen en lage arbeidskosten.
 
Hoewel het minimum dagloon door de Pakistaanse regering is vastgesteld op 5,80 euro, zegt Tauseef dat er geen werknemers te vinden zijn die daar genoegen mee nemen. “Wij betalen minimaal 6,60 euro aan niet optimaal opgeleide werknemers die de helft van de dag niets kunnen doen wegens stroomuitval. In Bangladesh is het minimumloon 2,90 euro.”

Pakistaanse overheidsfunctionarissen ontkennen dat er steeds meer bedrijven vertrekken naar Bangladesh. “Bangladesh heeft een belastingvoordeel, goedkope arbeid en lage energiekosten”, zegt Mirza Ikhtiar Baig, adviseur van de premier in textielzaken. “Maar Bangladesh wordt ook geplaagd door sociale onrust, stakingen en protesten. Het land heeft geen garen, geen katoen en zelfs geen stoffen. Dat wordt bijna allemaal uit Pakistan geïmporteerd.”

Een hogeresolutiefoto is beschikbaar op: http://ipsnews.net/pictures/garments.jpg