Navo zet uitbreiding voort

Afghanistan

In zijn hotel in Boekarest gaf premier Yves Leterme, geflankeerd door Karel De Gucht en Pieter De Crem, gisteravond laat tekst en uitleg over de uitgewerkte consensus. Leterme: ‘De discussie ging over twee centrale punten: de Navo-operatie in Afghanistan enerzijds, en de uitbreiding van de Navo anderzijds. Wat Afghanistan betreft, heeft België onderlijnd dat het heel belangrijk is om binnen de Navo een consensus te hebben over het engagement in Afghanistan, dat ondermeer gericht is tegen de Taliban, Al Qaeda en drugstrafiek. Het is een massief engagement. Verder heb ik aangegeven dat het belangrijk is om aan het publiek uit te leggen waarom de Navo in Afghanistan actief is, en wat de voordelen daarvan zijn –denk maar aan zaken als onderwijs, de positie van de vrouw, de strijd tegen drugtrafiek, en ga zo maar door.’
Volgens Leterme waren de bondgenoten het erover eens dat de Navo-aanwezigheid in Afghanistan ‘eindig’ is: ‘Nu komt het er voor de Navo, maar ook voor de Afghaanse verantwoordelijken, op aan meer inspanningen te leveren, zodat op termijn het vertrek van buitenlandse troepen mogelijk wordt. Dat is niet alleen door mij maar ook door andere staats- en regeringsleiders aangehaald. De ontmoeting tussen de Navo en Afghaans president Hamid Karzai in Boekarest vormt een mogelijkheid om het daar verder over te hebben. Er moet een verdere “Afghanisering” plaatsvinden van de administratie, de veiligheid en de diensten in Afghanistan.’ Frankrijk kondigde aan een extra bataljon naar Afghanistan te sturen en ook Canada besliste –net als andere lidstaten- om bijkomende inspanningen te leveren.

Van 26 naar 33 lidstaten

Over de verdere uitbreiding van de Navo is de voorbije weken al heel wat gebakkeleid in de internationale media en in de hoogste diplomatieke kringen. Uiteindelijk werd dan toch een compromis bereikt.
‘België heeft aangekondigd de consensus binnen de Navo te willen honoreren rond de toetreding van Albanië, Kroatië en Macedonië. Die kan wat ons betreft doorgaan’, aldus Leterme. ‘Griekenland is akkoord gegaan met het voorstel om Macedonië te laten toetreden onder de opschortende voorwaarde dat er tussen Griekenland en Macedonië eerst een bilateraal akkoord moet komen over de naam waaronder Macedonië zou toetreden.’ Met andere woorden: Macedonië mag toetreden zodra dat akkoord er is, en hoeft niet te wachten tot de volgende Navo-top. Leterme: ‘Ik had indruk dat er echt een vaste wil was om tot een oplossing te komen. De uitbreiding is een grote kans om de stabiliteit in de Balkan te versterken.’

België schikte zich eveneens naar de consensus die binnen het bondgenootschap bestond over het aangaan van een intensified dialogue met Bosnië-Herzegovina en Montenegro. Veel moeilijker was de discussie over de toekenning van een Membership Action Plan aan de ex-Warschaupactstaten Oekraïne en Georgië.

De VS haalden het onderste uit de kan om tegenstanders zoals Frankrijk, Duitsland en andere West-Europese landen te overtuigen. Met matig succes. Leterme: ‘België heeft onderlijnd dat het niet zozeer de vraag is of die twee landen op een dag lid zullen worden van de Navo, maar dat het veeleer een kwestie van timing is. Na een open discussie over dit onderwerp is besloten om een intermediaire oplossing voor de twee landen uit te werken, iets tussen een MAP en helemaal geen lidmaatschap in. Morgen (woensdag) zal de Secretaris-Generaal Jaap de Hoop Scheffer aan de North Atlantic Council een concreet voorstel hierover voorleggen. In dat voorstel zou onder meer ingegaan worden op de timing en de voorwaarden voor toetreding.’

Korte ontmoeting tussen Leterme en Bush

Voor het informele diner had premier Leterme een korte ontmoeting met de Amerikaanse president George Bush. Leterme: ‘Tijdens ons gesprek hebben we het voornamelijk gehad over de agenda van de Navo-top. De extra inspanningen die België voor Afghanistan heeft aangekondigd, zijn bij de VS niet onopgemerkt voorbij gegaan. President Bush heeft tevens de Amerikaanse argumenten herhaald in het dossier over de toetreding van Oekraïne en Georgië. Hij heeft ook gevraagd naar de toestand in België, vooral op economisch vlak.’