Mozambique niet voorbereid op aardbeving

In Oost-Afrika, van noordelijk Ethiopië tot aan de kust van Mozambique, is slenkvorming het mechanisme achter de aardbevingen. Bij een proces waarbij gesteente uit de mantel van de aarde omhoog komt en vervolgens dicht onder het aardoppervlak zijdelings wegvloeit, kunnen kleine en grote bevingen ontstaan.

Reactiecapaciteit versterken

Op 22 februari 2006 werd Mozambique getroffen door een zware aardbeving met een kracht van 7,2 op de schaal van Richter. Het epicentrum lag in de dunbevolkte Machaze-regio, maar Abdul Magid, werkzaam voor het Nationaal Geologisch Directoraat (DNG), is ervan overtuigd dat als de beving een provinciaal centrum had geraakt, de gevolgen net zo ernstig waren geweest als op Haïti.
Na 2006 stelde de overheid meer geld beschikbaar voor het werk van het DNG. Hierdoor moest de reactiecapaciteit versterkt worden. Volgens Joao Ribeiro, van het Nationaal Instituut voor Rampenmanagement, zijn de eerste twintig minuten na een ramp cruciaal. Betere apparatuur moet het DNG helpen om sneller te kunnen reageren op een mogelijke aardbeving. Minstens vijf detectiecentra zijn er volgens het DNG nodig om adequaat te kunnen reageren. Op dit moment zijn er echter maar twee werkende centra in het land. Veel apparatuur is al maanden uit de running en in afwachting van reparatie.
Ribeiro legt uit dat 80 procent van het reddingswerk na een ramp dient te gebeuren door lokale organisaties. Om de reactiecapaciteit te verbeteren zijn educatieprogramma’s opgezet om mensen vertrouwd te maken met het fenomeen aardbeving en burgers te helpen met het verstevigen van huizen en gebouwen. Hoewel deze educatieve programma’s inmiddels lopen, is Mozambique nog steeds slecht voorbereid op een mogelijke beving.