Mogelijke verdubbeling aantal migranten tegen 2050

De stijging is aan verschillende factoren te wijten. De toename van het aantal werkkrachten en het tekort aan werk in ontwikkelingslanden is daar één van. Ook klimaatverandering en het groeiend aantal natuurrampen zullen mensen uit hun geboorteland wegdrijven. Dat deelde de IOM mee naar aanleiding van de publicatie van het Wereld Migratie Rapport 2010 op vrijdag 26 november.

Crisis

De economische crisis heeft het aantal migranten niet teruggedreven. De crisis heeft er wel voor gezorgd dat veel migranten hun job verloren. Dat maakt hen nog kwetsbaarder. Sommige landen van oorsprong hebben maatregelen genomen om migranten die willen terugkeren te helpen. Andere landen, zoals Spanje en Italië, hebben hun asielbeleid naar aanleiding van de crisis verstrengd.

Uitdagingen

Volgens de IOM moeten staten hun migratiebeleid dringend aanpassen. De maatregelen die staten nu nemen zijn vaak te gefragmenteerd. Staten doen bovendien te veel aan korte termijnpolitiek. William Lacy Swing, algemeen directeur van de IOM wijst erop dat overheden nu actie moeten ondernemen. ‘Aangezien het aantal migranten blijft stijgen, verkleint de kans dat staten de negatieve gevolgen van migratie kunnen ombuigen in positieve.’, zegt Swing.

In landen waar migranten traditioneel naartoe trekken blijft het aantal illegale migranten stijgen. Daar komen er dus steeds meer niet-begeleide minderjarigen, asielzoekers, slachtoffers van mensenhandel of mensen op de vlucht voor natuurrampen terecht. Die landen staan dus voor grote uitdagingen om die migranten een menswaardige opvang te bieden.

Verder stelt het rapport vast dat er meer Zuid-Zuid bewegingen plaatsvinden. Opkomende economieën in Azië, Afrika en Latijns-Amerika worden voor migranten steeds belangrijkere landen van bestemming. Ook die landen zullen dus een migratiebeleid moeten uitwerken.

Lange termijnpolitiek

De IOM doet in haar rapport verschillende voorstellen om de migratieproblematiek efficiënter aan te pakken. Zo moet er een betere samenwerking komen tussen landen van oorsprong, landen van bestemming en transitlanden. Verder moeten staten rekening houden met zowel korte termijn als lange termijndoelstellingen en moeten ze die duidelijker definiëren. Volgens Swing zijn menselijke en doeltreffende oplossingen voor migratieproblemen binnen handbereik. ‘Het komt erop neer korte termijn opportunisme te vervangen door een beleid dat op lange termijn een betere samenwerking en een efficiëntere besteding van middelen beoogt.’, klinkt het.