“Militaire actie is de beste strategie”

Axel Pinpin is een van de Tagaytay 5. Dat zijn vijf activisten van Kasama-Tk, de Federatie van Boerenorganisaties, die in 2006 opgepakt zijn door de overheid. De vijf zaten 28 maanden vast als politiek gevangenen. Pinpin is afgestudeerd in landbouwkunde. voor hij actief werd als activist, gaf hij informatieve lezingen aan boeren. Hij werd activist nadat één van de boeren vroeg of de technieken er ook voor zorgden dat ze hun land konden behouden.
Jullie werden verdacht van leden te rekruteren voor de Nieuwe Volksassociatie (NPA), de communistische rebbellenbeweging. Heeft jullie organisatie dan helemaal geen banden met het NPA?
Axel Pinpin: Als organisatie hebben we geen banden met het NPA. We weten wel dat sommige boeren in onze organisatie en bij de communistische guerrilla zitten. Het is de keuze van de boeren om al dan niet de wapens op te nemen. Ze weten dat ze de keuze hebben. Soms vragen ze aan mij hoe ze het NPA kunnen vervoegen. Ik kan daar dan niet op antwoorden.
Het is wel zo dat zowel Kasama-TK als het NPA behoren onder de grote vleugel van het National Democratic Movement. Dat is de overkoepelende communistische vleugel.
Jullie zijn beide communistische organisaties. Ik vermoed dat jullie ook hetzelfde doel hebben.
Pinpin: We willen beide land teruggeven aan de boeren. Nu zijn er grote landeigenaars baas over het gebied dat de boeren bewerken. Zowel wij als de NPA willen dat het gebied van de boeren zelf wordt. Militaire actie is daarbij de beste oplossing. Ik ben voorstander van gewapende actie, alhoewel ik er niet aan deelneem. In de door de guerrilla overwonnen gebieden hebben de boeren hun land al gekregen.
Zijn er dan geen contacten tussen jullie organisatie en het NPA?
Pinpin: Natuurlijk wel. Het moet wel. We organiseren vaak acties op de gebieden die onder controle staan van de guerilla. Dan moeten we er contact mee hebben, anders zien ze ons als vijanden en dan schieten ze op ons.
De officiële aanklacht is dan niet helemaal uit de lucht gegrepen.
Pinpin: Ik heb nooit mensen geworven voor het NPA. Het NPA is een ondergrondse beweging. Doordat de regering niet weet wie wel en wie niet in de beweging zit, wordt ze paranoïde. Ze verdenken iedereen ervan zich tegen de regering te verzetten.
Uit onze arrestatie (Pinpin verwijst naar de arrestatie als een kidnapping, omdat er geen arrestatiebevel was uitgevorderd, eg) blijkt nogmaals hoe paranoïde onze regering is. We zaten met vijf in de auto. We waren ongewapend, er waren drie activisten, waaronder ik, onze chauffeur en een familielid van de chauffeur. Plots werd onze weg geblokkeerd door een bestelbusje. Daaruit kwam 15 man en riep uit de auto te stappen en ons op de grond te leggen. Toen ik me omdraaide om me neer te leggen, zag ik nog een hele troep gewapende mensen staan.
Tijdens jullie proces werd gezegd dat jullie een wapen en materiaal voor explosieven te maken bij hadden.
Pinpin: Dat was niet zo. Had ik een wapen gehad, dan had ik er zeker mee gevuurd. Ik vreesde namelijk voor mijn eigen leven op dat moment. En het explosievenmateriaal dat op het proces werd getoond hadden we ook niet bij. Dat heeft onze advocaat trouwens mooi weerlegd. Hij zei dat de politieman in kwestie geen explosievenspecialist was en niet kon weten dat de producten ook gebruikt konden worden om explosieven te maken.
Wat gebeurde er na de arrestatie?
Pinpin: We werden geblinddoekt en bij handen en voeten vastgebonden en in het busje gesmeten. We reden zo’n anderhalf uur ergens naartoe. Tijdens de rit heb ik mezelf ervan overtuigd dat ik vermoord ging worden. Toen werden er zo’n één à twee actievisten per dag vermoord. Ik was klaar om dood te gaan. Dit heeft me moed gegeven. Ik heb mezelf ervan overtuigd om geen namen te noemen en allemaal verhalen verzonnen en mezelf ervan overtuigd dat ze waar waren. Ik was namelijk bang dat de ondervragers het waarheidsserum gingen gebruiken op mij.
Je werd later nog eens vervoerd. Naar waar?
Pinpin: Dat weet ik niet zeker. Ik vermoed de Villamor Luchtmachtbasis. Ik kon vanonder mij blinddoek het logo van het leger zien en ik hoorde ook voortdurend vliegtuigen opstijgen en landen. Ook hoorde ik voortdurend treinen rijden. Villamor is de enige legerbasis waar dichtbij een treinspoor en een luchthaven is.
Welke ondervragingsmethoden werden op jou toegepast?
Pinpin: Er waren er verschillende. Er waren bewakers die vriendelijk waren en me aanmaanden om mee te werken, dat ik dan geen pijn zou hebben. Tijdens de ondervraging zelf zetten ze geweren tegen mijn hoofd en in mijn heup om me onder druk te zetten. Dit afgewisseld met slagen in mijn gezicht.
Wat is was het ergste?
Pinpin: Geblinddoekt zijn is het ergste wat er is. Als je slagen ziet aankomen, als je ze verwacht, dan kan je je erop voorbereiden. Als je geblinddoekt bent niet, en komen ze veel harder aan. Zelfs een klein tikje voelt dan aan als een harde klap.
Ook genoten de bewakers ervan spelletjes te spelen met ons. Als ik om water vroeg moest ik op mijn knieën gaan zitten. Ze zetten dan de fles aan mijn mond, maar bewogen er ook veel mee, zodat ik helemaal nat werd. Ook deelde ze dan tikjes uit met hun geweren.
Er zijn nog politieke gevangenen in de Filippijnen. Waarom kreeg jullie zaak zoveel aandacht?
Pinpin: Wel, ik ben een poëet, al van voor ik activist ben. Ik was ook lid van een schijversensemble. Die hebben meteen bij mijn arrestatie openbaar geprotesteerd tegen mijn arrestatie. Ook het congreslid van onze provincie heeft meteen gezegd dat wij niets te maken hadden met de NPA. De grote nationale en internationale belangstelling is misschien wel onze redding geweest. Nu zet ik me in voor de gevangenen die nog vast zitten.
Voer je nu nog actie?
Pinpin: Ja, in tegenstelling tot veel ex-gearresteerden ben ik nog actief in Kasama-TK. Ik ben nu wel actief in een ander gebied. Na mijn gevangenschap ben ik ook terug gedichten beginnen schrijven, dan vooral over het gevangenschap en de communistische zaak. Ik heb ondertussen al lezingen gegeven aan universiteiten. Volgens mij is dit een nieuwe manier om jongeren aan te spreken. We hebben een culturele revolutie nodig, zoals in China. De jongeren moeten weg van nutteloze cultuur als MTV en zich engageren tot echte cultuur. Zo kunnen ze geangageerd worden om de goede zaak te steunen. Ik wil met mijn poëzie dat verkrijgen.
Als ik thuis ben, ga ik meteen naar een sit-in. Die wordt gehouden voor ons parlement om aandacht te eisen voor de zaak van de boeren.
Axel Pinpin draagt zijn poëzie voor op 26 april op tijdens het festival Artiesten Parcours d’Artistes.