Kindsoldaten moeten naar psycholoog

Kindsoldaten die symptomen van posttraumatische stress vertonen, staan minder vergevingsgezind tegenover de personen die hen mishandeld hebben. Dat zeggen Duitse onderzoekers in een rapport dat vandaag is verschenen.
Volgens de onderzoekers is het daarom belangrijk dat kindsoldaten meer psychologische bijstand krijgen om de vicieuze cirkel van geweld in conflictregio’s te doorbreken en duurzame vrede te bevorderen.
Schattingen geven aan dat er momenteel wereldwijd 250.000 kindsoldaten betrokken zijn bij gewapende conflicten, waarvan het grootste deel in Afrika vecht. Van deze grote groep zijn er tienduizenden kindsoldaten tijdens het laatste decennium misbruikt geweest in het Grote Merengebied in midden Afrika. 

Wraak om te kunnen verwerken


Het onderzoek dat vandaag in de Journal of the American Medical Association is gepubliceerd, bevat gegevens van 169 kinderen tussen elf en achttien jaar oud. Ze hebben gevochten in Oeganda en Congo en werden in 2005 geïnterviewd in de twee rehabilitatiecentra waar ze verbleven. 
De meeste onder hen werden onder dwang gerecruteerd op 12-jarige leeftijd en draaiden gemiddeld 38 maanden mee in het leger. Tijdens die periode waren ze getuige van wapengevechten,  geweldplegingen, verkrachtingen en moorden. Iets meer dan de helft van de jongeren doodde zelf iemand en bijna 30 procent werd gedwongen om seksueel contact te hebben.

Posttraumatische stress


Ongeveer 35 procent van de bevraagde kinderen leidt aan posttraumatische stress. Slaapproblemen, woede-uitbarstingen, extreme waakzaamheid zijn enkele symptomen.
Tijdens het onderzoek kregen de kinderen twee stellingen voorgeschoteld waarmee ze het eens of oneens moesten zijn. De eerste stelling was ‘ik ben klaar om de personen die me onrecht hebben aangedaan te vergeven’ en de tweede luidde ‘ik ga de personen die onrecht hebben aangedaan terugbetalen voor wat ze gedaan hebben.’  
De kinderen die symptomen van posttraumatische stress vertoonden, bleken minder bereid om verzoening in overweging te nemen en vonden wraakacties de beste manier om hun ervaringen te verwerken, aldus de studie.
Volgens de onderzoekers bevestigen deze bevindingen de noodzaak van psychologische steun aan kindsoldaten. ‘Posttraumatische stress kan een belangrijke invloedsfactor zijn tijdens de naoorlogse periode en kan ervoor zorgen dat het geweld in conflictueuze regio’s blijft voortduren of terug oplaait’, menen de onderzoekers.

Meer dan psychologische bijstand alleen


Philippe Henon, persattaché van het Belgisch Comité voor Unicef, pleit voor een geïntegreerde aanpak van de reïntegratie van kindsoldaten. ‘Ja, kindsoldaten moeten psychologische bijstand krijgen, maar ook op andere niveaus moeten ze begeleid worden, op educatief niveau bijvoorbeeld’.
Bovendien moet de integratiestrategie gericht zijn op twee dimensies, die van het individu én de dimensie van de maatschappij. Sommige kindsoldaten vertonen bijvoorbeeld extreem agressief gedrag. In een ander geval worden ze in hun dorp geconfronteerd met de families van hun oorlogsslachtoffers, dan is het aan de lokale samenleving om de kindsoldaten terug op te nemen.
‘De trauma’s zullen wellicht nooit helemaal verdwijnen, maar een geïntegreerde aanpak kan de maatschappelijke integratie van de kindsoldaten bevorderen’, zegt Henon.
Bronnen:
www.newswise.com
www.bbcnews.com
www.thestar.com

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.