Indonesische papierindustrie palmt tijgerhabitat in

In een recent rapport wijst WWF Asia Pulp & Paper (APP) met de vinger. Het is “meer dan welk bedrijf ook verantwoordelijk voor de bosvernietiging in Sumatra.  APP en concurrent Asia Pacific Resources International Limited (APRIL) hebben meer dan de helft van het regenwoud ingepalmd dat commercieel werden kaalgekapt of in landbouwgrond omgezet.”

“In Centraal-Sumatra is de impact van APP op het milieu verwoestend. De bosvernietiging van het bedrijf in de provincie Riau bedreigt de Sumatraanse olifanten en tijgers lokaal met uitsterven”, aldus het rapport.

Toiletpapier

De bedrijven breiden ook uit naar veenbosgebieden. Volgens het Indonesische ministerie van Bosbeheer gaat ontbossing hier gepaard met de uitstoot van 1,2 gigaton CO2 per jaar. Daardoor is Indonesië de derde grootste uitstoter van broeikasgassen ter wereld.

De producten van APP zoals toiletpapier, kopieerpapier of verpakkingsmateriaal gaan de wereld rond. “Ze overspoelen de Amerikaanse markt en belanden in kruidenierszaken, supermarkten, restaurants, hotels, en scholen”, meldt WWF.

Ondanks de kritiek van milieuorganisaties beweert APP dat het “sociaal, ecologisch en economisch duurzaam” te werk gaat. Toen de Indonesische ngo Eyes on the Forest een rapport publiceerde over hoe APP regenwoud kapte in het tijgerreservaat Senepis op Sumatra, reageerde het bedrijf dat “de aantijgingen duidelijk vals zijn”.  

Greenwashing

Philip Rundle, ceo van Oasis Brands, dat vezels van APP gebruikt, schreef in een brief dat zijn producten “100 procent duurzaam zijn, gemaakt van vezels uit plantages van APP die snel hernieuwbaar zijn.”

“Het is belachelijk om te beweren dat door APP geproduceerd materiaal ecologisch duurzaam is. De ontbossing is te zien op kaarten, er zijn bewijzen van. Bepaalde activiteiten van APP zijn helemaal niet duurzaam”, verklaart Andrea Johnson, directeur van de bossencampagne bij Environmental Investigation Agency.

APP stelt alles in het werk om zijn activiteiten te greenwashen en houdt vol dat ze volledig wettelijk werken, voegt Johnson eraan toe. Ze beweren dat enkel “gedegradeerd” land wordt gerooid, dat er slechts een klein deel van Indonesië bestemd is voor papierfabrieken. Het bedrijf beklemtoont ook zijn schenkingen aan milieustichtingen.

Tijgerhabitat

Wat APP “gedegradeerd land” noemt, is voor WWF “tijgerhabitat”, aldus programmadirecteur Linda Kramme van WWF. Ze denkt dat veel van de duurzaamheidsclaims van APP misleidend zijn. “Stellen dat APP maar impact heeft op een klein deel van Indonesië, is zoals zeggen dat de olieramp in de Golf van Mexico maar een klein deel van de VS heeft aangetast.”

“Veel Amerikaanse klanten kunnen niet naar Indonesië gaan om te zien wat er gebeurt. Ze zullen dus gemakkelijk voor waar aannemen wat APP en zijn klanten vertellen over natuurbehoud. Maar onze teams bestuderen al twintig jaar de impact op het terrein en we zien ons verplicht de claims in twijfel trekken.”

WWF begon in 2001 samen te werken met APP om het bedrijf duurzame praktijken aan te leren. Maar de milieuorganisatie verbrak de banden met APP nadat het bedrijf zijn beloftes had verbroken om niet langer regenwoud tot pulp te vermalen.