India kreunt onder kwikafval

Sunita Narain, de directeur van de niet-gouvernementele milieuorganisatie
‘Centre for Science and Environment’ (CSE), legt alarmerende cijfers voor.
In de periode 1996-2002 is de import van het uiterst giftige metaal in
India verdubbeld van 254 ton tot 531 ton per jaar. Voor organische
kwikverbindingen, die bijvoorbeeld voorkomen in pesticiden, is de toestand
nog dramatischer: in dezelfde periode is de toevoer gestegen van 0,7 tot
1.812 ton per jaar. India neemt vandaag 60 procent van de globale
kwikproductie voor zijn rekening.

Elders in de wereld gaan het gebruik van kwik zeer snel achteruit. In de
Verenigde Staten zijn de voorbije jaren drastische milieumaatregelen
getroffen om het kwikverbruik terug te dringen tot 372 ton per jaar. De
productie van thermometers, manometers, thermostaten, speelgoed en schoenen
op basis van kwik is in de VS volledig verboden. De overheid heeft er ook
een streng programma opgezet om kwikhoudend afval te sorteren en te verwerken.

In India is dat nog ondenkbaar. In thermometers en ander medisch materiaal
wordt in India jaarlijks nog tien ton kwik verwerkt. Voor de vervaardiging
van lampen, elektrische toestellen en batterijen nog eens 26 ton. De
bedrijven die kwik verwerken, zuiveren nauwelijks 2 procent van hun
afvalwater. De rest komt zo in het milieu terecht.

Kwik en kwikhoudende producten zijn erg toxisch. Kwik tast de hersenen en
het centraal zenuwstelsel aan, richt onherstelbare schade aan longen en
nieren aan en bedreigt het leven van ongeboren kinderen.

De Indiase milieuorganisaties trachten iets aan het probleem te doen. Met
steun van een internationale coalitie sloegen milieuactivisten en
dokwerkersvakbonden onlangs de handen in elkaar om te beletten dat een
grote voorraad kwik van een in Maine (VS) gevestigd bedrijf het land zou
binnenkomen.

Het grootste deel van het ingevoerde kwikafval wordt altijd op dezelfde
plaatsen gedumpt - in de buurt van grote havens als Mumbai, Calcutta,
Cochin, Karwar en Chenai. Grote delen van de Indiase kustgebieden zijn
daardoor met kwik besmet. Vooral de visbestanden hebben erg te lijden onder
de vervuiling.