Getouwtrek om erfenis Olympische Spelen

“Dit zijn de Spelen van het Millennium geweest”, schrijft de China Times in een editoriaal. “De 21ste eeuw behoort Azië toe en de Spelen van Peking zijn daarvan het meest passende symbool.” De krant Business Herald heeft het over “de Olympiade van de Chinese heropstanding” en herinnert eraan dat China in 1830 ook een rijk land was, goed voor een derde van ’s werelds economische output.
De staatsmedia doen hun uiterste best om het succes van de Spelen op de rekening te schrijven van de communistische partij. Na een eeuw van vernedering waarin China de “zieke man van Azië” was, heeft de partij het volk een grote overwinning geschonken en de grandeur van China weer hersteld voor het aanschijn van de hele wereld, luidt de officiële lezing.
“Iedereen is ervan overtuigd dat het volk deze zeldzame combinatie van kosmisch geluk en nationaal eerherstel te danken heeft aan zijn leiders”, zegt Liu Junning van het Instituut voor Chinese Culturele Studies in Peking. Als leiders van een eenpartijstaat moeten de bonzen van de communistische partij niet wakker liggen van populariteitspolls, maar de Spelen hebben hun legitimiteit nog verhoogd.
Ongeveer een miljard mensen hebben naar de openingsceremonie van 8 augustus gekeken en de bezoekers in Peking waren unaniem in hun lof voor de sportinfrastructuur, de organisatie en het warme onthaal. China gooide ook sportief hoge ogen door voor het eerst meer gouden medailles weg te kapen dan de Verenigde Staten, die weliswaar in totaal meer eremetaal binnenhaalden.

Repressie

De meeste Chinezen hebben helemaal niets gemerkt van de schuchtere pogingen om aandacht te vragen voor mensenrechtenkwesties. Voor de Spelen trok China het visum in van Joey Cheek, de Amerikaanse snelschaatster die naar Peking wilde komen om campagne te voeren tegen de Chinese steun voor het regime in Soedan, dat betrokken is bij de genocide in Darfoer.
Drie parken waren aangeduid als protestzone, maar als puntje bij paaltje kwam kreeg niemand toestemming om er te protesteren. Twee vrouwen van in de zeventig werden vorige week veroordeeld tot een jaar “heropvoeding door arbeid” omdat ze bij herhaling hadden gevraagd te mogen protesteren tegen het feit dat ze uit hun huis in Peking waren gezet.
Journalisten die verslag wilden uitbrengen over enkele pogingen van buitenlanders om te protesteren, werden ruw aangepakt en bedreigd. De actievoerders werden snel het land uitgezet. “Zoals gevreesd, zijn tijdens de Spelen meer dan honderd journalisten, bloggers en dissidenten lastig gevallen, gearresteerd of gecensureerd”, zegt de organisatie Reporters zonder Grenzen in een communiqué. “De repressie was een van de wezenskenmerken van de Spelen in Peking.”
De Tibetaanse spirituele leider, de Dalai Lama, veroordeelde vanuit Frankrijk een incident waarbij Chinese troepen op 18 augustus op betogers schoten in de streek van Kham in het oosten van Tibet. In een interview met de krant Le Monde zei de Dalai Lama dat alleen in de Tibetaanse hoofdstad Lhasa sinds maart van dit jaar 400 Tibetanen zijn gedood. “Hoewel ze ongewapend waren, werden ze gedood door kogels”, zei de Dalai Lama. “De families hebben hun lichamen nooit teruggezien. In heel Tibet ligt het dodental nog hoger.”