Financiële wereld heeft geen vertrouwen in Argentinië

De Argentijnse motor sputtert een beetje, maar de cijfers blijven indrukwekkend. Sinds 2002 groeit de Argentijnse economie met gemiddeld meer dan 8 procent per jaar. Vorig jaar deed het landen een begrotingsoverschot van 3,2 procent van het bruto binnenlands product optekenen, en dit jaar wordt dat waarschijnlijk nog een ietsje meer. Sommige economen waarschuwen wel dat die fraaie cijfers het gevolg zijn van uitzonderlijke meevallers.
Argentinië heeft intussen ook meer dan 47 miljard dollar aan buitenlandse deviezen in zijn schatkist. Dat is 37 miljard dollar meer dan in 2002, toen het land na een lange recessie niet langer kon voldoen aan zijn schuldverplichtingen. Het geld blijft voorlopig binnenstromen: de prijzen van graan en oliehoudende zaden, de belangrijkste exportproducten van het land, zijn nog altijd erg hoog.

Koersduik

Toch heeft de financiële wereld geen vertrouwen in Argentinië. Negen dagen geleden duikelde de koers van de Argentijnse staatsobligaties in één klap met zes procent naar beneden.  De oorzaak was de massale verkoop van dergelijke obligaties door Venezolaanse banken, kort na de aankoop ervan.
Vorige week mandag verlaagde het Amerikaanse ratingagentschap Standard and Poor’s zijn Argentijnse notering van B+ tot B/stabiel, nog één stapje boven het alarmerende B- dat wordt toegekend aan landen die hun schulden niet meer kunnen terugbetalen of op die situatie afstevenen. Het eveneens Amerikaanse Moody’s herzag zijn rating van Argentinië van positief naar stabiel binnen de categorie B3, ook nipt boven de allerslechtste notering. Volgens Gabriel Torres van Moody’s verkeert Argentinië “in groot gevaar”, al heeft het land op korte termijn nog genoeg middelen om zijn schulden af te betalen. “Volgend jaar” dreigen er wel problemen, omdat dan belangrijke vervaldata wachten.
In 2009 moet Argentinië 7 miljard dollar aan interesten betalen. Dat lijkt door het begrotingsoverschot perfect haalbaar, maar tegelijk moet Argentinië meer dan 10 miljard dollar terugbetalen van leningen waarvan de vervaldag verstrijkt. Of dat lukt, is veel minder zeker. Aan vers geld komen is moeilijk voor Argentinië door de algemene malaise in de financiële wereld en door een eigengereide schuldherschikking waarmee de Argentijnse regering in 2005 de spons haalde over bijna 70 procent van de vorderingen van zijn schuldeisers.
Analisten maken zich ook zorgen over de maandenlange achterstallen op de uitbetaling van subsidies en de betalingen aan overheidsleveranciers en aannemers. Dat zorgt voor een vlottende schuld van ongeveer 2 miljard dollar. Tegelijk geeft de regering ook steeds meer geld uit aan subsidies van de brandstof- en voedselprijzen. Al die elementen samen doen toch wel denken aan de manier waarop de Argentijnse overheidsfinanciën in 2001 helemaal ontspoorden.

Niets aan de hand

De Argentijnse overheid kocht de voorbije week zelf staatsobligaties op om de koers weer op te krikken en om duidelijk te maken dat er niets aan de hand is. Maar analisten van Amerikaanse banken blijven erop hameren dat het risico groot is dat Argentinië vroeg of laat zijn schuldverplichtingen niet meer zal kunnen nakomen. Argentijnse economen vinden dat overdreven. Ze geven wel toe dat de Argentijnse regering de financiële problemen die er zijn negeert, wat beleggers schichtig maakt.
President Cristina Fernández wijst de kritiek van de hand. Volgens haar zitten de Amerikaanse banken nog altijd gewrongen met de schuldherschikking en met de beslissing van Argentinië om zijn schulden bij het Internationaal Monetair Fonds af te betalen en op die manier meer speelruimte te verwerven.
Een belangrijke aanwijzing dat er toch iets fout gaat in Argentinië is het gesjoemel met de inflatiecijfers. Het Nationaal Instituut voor de Statistiek zegt dat de inflatie in 2007 9 procent bedroeg, maar alle experts gaan ervan uit dat het echte cijfer dichter bij de 25 procent ligt.