Filipijnen vestigen hoop op nieuwe president

Enkele jaren na de moord op zijn vader Benigno “Ninoy” Aquino in 1983, werd zijn moeder Corazon verkozen tot president. Ze streefde in haar beleid democratie en vooruitgang na, en was populair bij het Filipijnse volk. Van die populariteit kon zoon Beningno tijdens de voorbije verkiezingscampagne de vruchten plukken. Met de slogan Als er geen corruptie is, dan is er geen armoede wist Benigno Aquino miljoenen Filipijnse armen voor zich te winnen, die onder Arroyo maar weinig gehoor vonden.
Met de oprichting van de Waarheidscommissie, die het wanbeleid van voormalig president Arroyo moet onderzoeken, hoopt Aquino niet alleen misdaden te vervolgen maar wil hij ook corruptie in de kiem smoren. Economisch richt Aquino zijn peilen op een privatiseringsbeleid dat voor meer binnen- en buitenlandse investeringen moet zorgen. Overeenkomsten tussen overheidsinstellingen en private bedrijven moeten resulteren in meer jobs, een betere infrastructuur en een goed georganiseerde gezondheidszorg. Topprioriteit is de strijd tegen de chronische armoede in de Filipijnen.
De verwachtingen van de Filipijnse bevolking zijn hooggespannen, het programma van de nieuwe president oogt immers veelbelovend. Toch klinkt er ook kritiek. Zo betreurt parlementslid Walden Bello, bekend als professor sociologie en directeur van de ngo Focus on the Global South, dat de president nog steeds geen concreet plan met gerichte oplossingen naar voor heeft geschoven. Antonio Tinio, hoofd van de Alliantie van Bezorgde Leerkrachten, stelt dan weer de economische aanpak van Aquino in vraag. Hij wijst erop dat privatisering geen antwoord biedt op alle problemen in de Filippijnen en vreest dat de armen wederom de dupe zullen worden.