Explosief Karachi houdt Pakistan in de ban

Het conflict in Karachi gaat vooral tussen de Pasjtoenen en de Urdu-sprekende Muhajir -migranten uit het huidige India en hun nakomelingen, die zich bij de onafhankelijkheid in 1947 in Pakistan kwamen vestigen. De Muhajir vrezen de groeiende invloed van de Pasjtoe-minderheid. Politici van beide kampen houden straatbendes een hand boven het hoofd, en de bendes geven de politici bescherming. Zo kunnen de bendes ongestoord hun gang gaan in bepaalde wijken. Het groeiende aantal Pasjtoenen is een gevolg van het geweld in de noordwestelijke grensregio met Afghanistan.

Vorige maand vielen bij gevechten tussen de twee partijen meer dan 200 doden. Augustus gaat dezelfde kant op: de afgelopen 48 uur zijn er al minstens 35 doden gevallen. Officieel roepen de politieke vertegenwoordigers van de twee groepen op tot kalmte. Dit lijkt echter niet geloofwaardig. “De reden van het geweld is politiek, de politici zouden dus tegen hun eigen zaak pleiten. De politie die de straten zou moeten beschermen wordt meestal omgekocht”, zei een anonieme politieagent aan de Pakistaanse krant Dawn.

Gruweldaden

Volgens de Human Rights Commission of Pakistan (HRCP) gaat de verantwoordelijkheid van de politici veel verder: “De georganiseerde misdaad doet de macht van de politie afbrokkelen, maar zij zijn slechts de uitvoerders, niet de aanstokers van het geweld. Dat is de verantwoordelijkheid van de politici. Zij hebben de sleutel van het conflict in handen.”

Maandag gingen over heel de stad weer negentig voertuigen en enkele theehuisjes in vlammen op. Of daar doden of gewonden bij vielen is niet geweten. De corrupte politie weigert immers uit de kazerne te komen. Opvallend is wel dat de slachtoffers meestal gewone burgers zijn, slechts een minderheid is ook effectief betrokken bij het conflict. Tot een van de betrokken bevolkingsgroep behoren kan al genoeg zijn om aangevallen te worden.

De agressie neemt bovendien steeds gruwelijkere proporties aan. Sommige slachtoffers werden voor hun dood op zodanig gemarteld dat ze onherkenbaar werden. De verschillende partijen beschuldigen elkaar ervan marteltuigen te gebruiken, aldus de Pakistaanse website News24

Druk op regering

De Muttahida Qawmi Movement (MQM), de partij van de Muhajir, legde de nationale regering dinsdag een deadline van 48 uur op om een oplossing te vinden. “Anders zullen we onze aanhangers niet langer kunnen intomen, zo zei partijleider Altaf Hussain aan The News Pakistan.

De MQM heeft zich ondertussen teruggetrokken uit de regionale regering van de provincie Sindh.“We nemen deze beslissing om onze politieke integriteit te kunnen bewaren”, zei fractieleider Haider Abbas Rivzi in het nationale parlement. De partij wijst met een beschuldigende vinger naar de Awami National Party (ANP) van de Pasjtoenen. Maar de MQM komt vanwege het geweld ook vaker in conflict met zijn coalitiepartner, de Pakistan People’s Party (PPP).

De PPP, de partij van Pakistaans president Zardari, zit zo tussen twee vuren. Diens aanhang bestaat immers vooral uit Sindhi, de oorspronkelijke bevolking van de provincie waarvan Karachi de hoofdstad is. Die maakt de meerderheid uit in de provincie, maar is een minderheid in hoofdstad Karachi. De oppositie vreest dat de president niet durft op te treden, om zijn bevolkingsgroep uit het conflict te houden.

Protest in de stad

De advocaten en magistraten van de provincie Sindh hebben zaterdag voor onbepaalde tijd alle gerechtshoven lamgelegd. Ze protesteerden daarmee tegen de dood van zeven collega’s, die bij het geweld in de stad om het leven kwamen. Dit was de zoveelste in een lange rij van stakingen. Pas nadat regionaal minister van Binnenlandse Zaken Wasan nieuwe veiligheidsgaranties gaf gingen ze dinsdag weer aan het werk. Als er echter niet snel verbetering komt, beloven ze opnieuw te staken.

Minister Wasan heeft intussen vijf miljard roepie (40,6 miljoen euro) vrijgemaakt om luchtcontroles uit te voeren boven Karachi. Vijfduizend agenten zullen hun collega’s in Karachi komen bijstaan. De regionale regering zal nog eens zoveel nieuwe agenten rekruteren, in een poging om het geweld uit de straten te bannen.