Engagementen 2020 blijven uit
De klimaattop van Poznan wordt, zoals verwacht, niet de grote doorbraak maar een etappe naar de top van Kopenhagen van eind 2009. Toezeggingen van de rijke landen over bindende doelstellingen inzake de vermindering van hun emissie van broeikasgassen tegen 2020 komen er heel waarschijnlijk niet.
Alma De Walsche en John Vandaele . 11 december 2008
Canada, Japan en Australië hoorden bij de meest uitgesproken tegenstanders om een meer expliciete verwijzing naar de cijfers 25 tot 40 procent op te nemen. De Belgische klimaatspecialist Jean-Pascal Van Ypersele, ondervoorzitter van het international klimaatpanel, vond dit heel erg: ‘De EU heeft alle moeite om zijn belofte om tot 20 procent vermindering waar te maken, terwijl we weten dat er meer nodig is. Een verwijzing naar minstens 25 procent is broodnodig,’
In Poznan raakten de 192 landen het gisteren wel eens over een werkprogramma voor 2009 om te praten over de samenwerking over de lange termijn. Met een ontmoeting in maart of april zou er tegen juni een onderhandelingstekst moeten voorliggen die alle grote aspecten van een klimaatactie op lange termijn bevat.
Dat is een zeer breed programma dat eigenlijk de economie in een groenere richting moet sturen. Dat gaat dan over de afspraken over hoeveel de temperatuur mag stijgen tegen 2050, hoeveel uitstootvermindering daar tegenover staat, en welke landen daartoe welke inspanningen moeten doen. De rijke landen maar ook de ontwikkelingslanden.
Cruciaal daarbij is een tweede luik van financiering om de ontwikkelingslanden te helpen om hun best te doen. De ontwikkelingslanden vragen bovenop de klassieke ontwikkelingshulp van 0.7 procent van het BNP van de rijke landen, tussen een half en een procent van het national inkomen van de rijke landen.
Een ander luik moet leiden tot afspraken over de overdracht van technologie van de rijke naar de ontwikkelingslanden. Ten slotte is er het luik van de aanpassing aan de huidige of toekomstige gevolgen van klimaatverandering, en de middelen die daarvoor worden vrijgemaakt ten bate van de ontwikkelingslanden. Daarover wordt nog gepraat.
Die lange termijn agenda maakt echter geen kans zonder toezeggingen van de rijke landen in verband met lagere emissies tegen 2020. Apisai Ielemia, de president van het kleine eilandstaatje in de Stille Oceaan Tuvalu deed een dramatische oproep: ‘Ónze toekomst ligt in jullie handen. Het zeewater stijgt.’ De secretaries-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-Moon riep de Europese Unie op om leiderschap te tonen.
In Poznan raakten de 192 landen het gisteren wel eens over een werkprogramma voor 2009 om te praten over de samenwerking over de lange termijn. Met een ontmoeting in maart of april zou er tegen juni een onderhandelingstekst moeten voorliggen die alle grote aspecten van een klimaatactie op lange termijn bevat.
Groenere economie
Dat is een zeer breed programma dat eigenlijk de economie in een groenere richting moet sturen. Dat gaat dan over de afspraken over hoeveel de temperatuur mag stijgen tegen 2050, hoeveel uitstootvermindering daar tegenover staat, en welke landen daartoe welke inspanningen moeten doen. De rijke landen maar ook de ontwikkelingslanden.
Cruciaal daarbij is een tweede luik van financiering om de ontwikkelingslanden te helpen om hun best te doen. De ontwikkelingslanden vragen bovenop de klassieke ontwikkelingshulp van 0.7 procent van het BNP van de rijke landen, tussen een half en een procent van het national inkomen van de rijke landen.
Ónze toekomst ligt in jullie handen. Het zeewater stijgt.
Overdracht van technologie
Een ander luik moet leiden tot afspraken over de overdracht van technologie van de rijke naar de ontwikkelingslanden. Ten slotte is er het luik van de aanpassing aan de huidige of toekomstige gevolgen van klimaatverandering, en de middelen die daarvoor worden vrijgemaakt ten bate van de ontwikkelingslanden. Daarover wordt nog gepraat.
Die lange termijn agenda maakt echter geen kans zonder toezeggingen van de rijke landen in verband met lagere emissies tegen 2020. Apisai Ielemia, de president van het kleine eilandstaatje in de Stille Oceaan Tuvalu deed een dramatische oproep: ‘Ónze toekomst ligt in jullie handen. Het zeewater stijgt.’ De secretaries-generaal van de Verenigde Naties, Ban Ki-Moon riep de Europese Unie op om leiderschap te tonen.
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2795 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Nieuws
-
Wereldblog
-
Analyse
-
Opinie
-
Nieuws
-
Nieuws