Birma bezoek VS-senator krijgt kritiek

Webb staat bekend als een groot voorstander van onderhandelingen met de militaire junta in Birma. Hij ijvert voor het opheffen van de economische sancties die Washington Birma opgelegd heeft in de jaren negentig. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Webb een ontvangst kreeg in Birma die normaal weggelegd is voor staatshoofden. Hij kon spreken met de doorgaans erg teruggetrokken sterke man Than Shwe en zelfs met oppositieleidster Aung San Suu Kyi. Dat laatste was in juli nog geweigerd aan secretaris-generaal van de VN Ban Ki-moon.

Suu Kyi niet bevrijd

“De ontvangst van Webb in Birma is geen verrassing. Than Shwe wil goede relaties met de VS aanknopen en hij kent de visie van Webb op Birma”, zegt Zin Linn van de National Coalition Government for the Union of Burma, de democratisch verkozen regering in ballingschap. “De echte winnaar hier zijn de junta en Than Shwe, niet Webb. Than Shwe weet perfect wanneer hij buitenlandse leiders moet ontmoeten en wanneer niet.”

Het hoogtepunt van het Amerikaanse bezoek was de bevrijding van de Amerikaan John Yettaw. De man was veroordeeld tot zeven jaar dwangarbeid omdat hij naar het huis van oppositieleidster Suu Kyi gezwommen was. Suu Kyi zelf was minder fortuinlijk. Tijdens  hetzelfde proces werd ze veroordeeld tot achttien maanden huisarrest. Daarmee wordt ze uitgesloten van een rol in de verkiezingen in 2010.

“De bevrijding van Aung San Suu Kyi is het belangrijkste, daarop moet het succes van Webbs bezoek afgemeten worden”, zegt Bo Kyi, hoofd van de Assistance Association for Political Prisoners in Burma (AAPP), die gebaseerd is in Thailand. “De bevrijding van Yettaw is van veel minder groot belang.”

Toenadering

De oproep van Webb om de sancties tegen Birma te verspoelen krijgt zo mogelijk nog meer kritiek van waarnemers. Webb, die voorzitter is van de Subcommissie voor Betrekkingen met Oost-Azië in de Amerikaanse Senaat probeert steun te werven voor een “nieuwe aanpak” van het regime in Birma.

Die oproep doet volgens critici denken aan een gelijkaardig initiatief in 1997. Toen werd Birma toegelaten als lid van de Associatie van Zuid-Oost Aziatische Staten (ASEAN). “ASEAN dacht dat de toenadering het militaire regime zou veranderen”, zegt Debbie Stothard van he t Alternative ASEAN Network on Burma, een regionale mensenrechtenwaakhond. Maar het omgekeerde bleek te gebeuren: het regime verstevigde de greep op het land en de lijst met mensenrechtenschendingen werd steeds langer. “Dit regime is een slechte vijand, maar als vriend nog erger”, zegt Stothard. “Precies daarom zijn mensenrechtenactivisten zo geschokt door de boodschap van Webb. Die ondermijnt immers de druk op het regime, dat zo graag de verkiezingen in 2010 een legitiem tintje wil geven.”