Na 40 jaar beloften: amper 0,03 procent van Middellandse Zee beschermd

De landen rond de Middellandse Zee beschermen amper een kwart van de oppervlakte die ze beloofd hadden tegen 2020. De meeste beschermde gebieden bestaan enkel op papier en missen een echt beheer, blijkt uit een analyse van het Wereldnatuurfonds (WWF).

De betrokken landen beloofden al ettelijke keren plechtig om het verlies van mariene biodiversiteit in hun regio te stoppen: in 1976 al in de Conventie van Barcelona, in 2010 in de Conventie rond Biodiversiteit (CBD) in Aichi en nog eens in het kader van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de VN.

Een jaar voor die deadline is amper 2,48 procent van de gebieden beschermd, blijkt uit een analyse door het WWF.

Ze beloofden onder meer om tegen 2020 een tiende van de oppervlakte van hun kust- en zeegebieden te beschermen. Maar nauwelijks een jaar voor die deadline is amper 2,48 procent van die gebieden beschermd, blijkt uit een analyse door het Wereldnatuurfonds (WWF).

Daardoor blijft de Middellandse Zee lijden onder overexploitatie, onder meer door olie- en gaswinning. 

Nochtans zou een netwerk van beschermde gebieden sterk bijdragen aan het herstel van de zee en de rijkdommen die ze biedt, momenteel geschat op 5600 miljard dollar per jaar aan visserij, toerisme en aquacultuur. 

Papieren parken

Het WWF-rapport wijst op steeds terugkerende vertragingen en mislukkingen in bijna alle landen om van ‘papieren parken’ - die op papier bestaan maar op het terrein nauwelijks beheerd worden - te evolueren naar goed beheerde gebieden. 

Zo hebben landen als Kroatië, Italië en Spanje een aanzienlijke oppervlakte toegewezen voor bescherming, maar beperkt het beheer zich tot een klein gebied of is het onvoldoende om de biodiversiteit te beschermen. Egypte, Libanon, Libië, Syrië, Tunesië en Marokko hebben zelfs geen enkel beheerplan voor de regio’s die ze naar eigen zeggen beschermen.

Het percentage van de zee dat volledig beschermd wordt tegen menselijke interventie klokt af op een ‘insignificant percentage’ van amper 0,03 procent. 

Getreuzel

‘Het voortdurende getreuzel door de regeringen om mariene biodiversiteit te beschermen en te herstellen ondermijnt de capaciteit van onze oceanen om de impact van de klimaatcrisis te temperen en een duurzame blauwe economie te steunen’, zegt Janica Borg van WWF.

‘De lidstaten moeten hun beloftes nakomen en een politieke prioriteit maken van de bescherming. Er moeten snel beheersplannen komen voor de gebieden, en de Europese leiders moeten het eens worden over maatregelen om minstens 30 procent van de Europese kust- en zeegebieden te beschermen tegen 2030.’

De regeringen van de omliggende landen komen volgende week samen in Napels in het kader van de Barcelona Conventie, die nu veertig jaar oud is.