Waarom is Oeganda militair zo actief in de regio van de Grote Meren?

Het Oegandese leger is de voorbije twee decennia verwikkeld in vier conflictzones: Congo, Somalië, Zuid-Soedan en de Centraal-Afrikaanse Republiek. Voor president Yoweri Museveni leverde het ontplooien van zijn leger een dubbel voordeel op. 

Ten eerste beïnvloedt hij daarmee internationale donoren om financiële steun te krijgen en (stilzwijgend) begrip voor wat we ‘autoritaire speelruimte’ in eigen land kunnen noemen. Achter een (semi)-democratische façade kan hij op die manier zijn autoritaire koers blijven varen. 

Ten tweede voedt hij de structuur van cliëntelisme in het leger door bevelhebbers de gelegenheid te bieden om militaire middelen te gebruiken en bezette gebieden te exploiteren voor eigen gewin.

Recentelijk zijn enkele tendensen zichtbaar geworden die zouden kunnen leiden tot het einde van het gebruik van oorlogsvoering voor binnenlandse politieke doeleinden. De donoren bekritiseren het democratisch deficit in Oeganda en de legertop wordt in toenemende mate geprofessionaliseerd. Afwachten of dat tot veranderingen zal leiden.

Download hier deze MO*paper.

Over de auteur

Martijn Engels is historicus en recentelijk afgestudeerd bij de Vakgroep Conflict- en Ontwikkelingsstudies van de Universiteit Gent. Voor zijn masterproef verbleef hij een maand in Oeganda. Deze MO*paper is een herwerkte versie van zijn onderzoek.

Over de MO*papers

MO*papers is een serie analyses die uitgegeven wordt door Wereldmediahuis vzw. Elke paper brengt fundamentele informatie over een tendens die de globaliserende wereld bepaalt. MO*papers worden toegankelijk en diepgaand uitgewerkt.

MO*papers worden niet in gedrukte vorm verspreid. Ze zijn gratis downloadbaar op www.MO.be/papers. Bij het verschijnen van een nieuwe paper wordt een korte aankondiging gestuurd naar iedereen die zich registreert op www.MO.be/papers.