China wil cultuurmacht worden

China is de vierde economie ter wereld, maar in de internationale cultuurindustrie stelt het land nog niet veel voor. Peking wil daar verandering in brengen. Een grotere culturele uitstraling kan de wereld helpen China beter te leren kennen, maar de Chinese planners denken vooral aan het geld dat met films, muziek en boeken kan worden verdiend.
Waarom worden er in China geen internationale succesverhalen geschreven als Harry Potter of de Da Vinci Code? Waarom breken Chinese films of muziek uit China niet door? Er bestaat geen natuurwet die dat onmogelijk maakt, en dus wil China dat deficit zo snel mogelijk wegwerken. “Het past niet in het verhaal van de Chinese economie die sinds 1979 met gemiddeld 10 procent per jaar groeit”, verklaarde voormalig informatieminister Zhao Qizheng in mei.

De Chinese beleidsmakers beseffen dat alles begint met de taal. Peking heeft plannen aangekondigd om wereldwijd honderd Confucius-instituten op de zetten om meer buitenlanders de kans te geven Mandarijn te leren. Volgens het Chinese ministerie van Onderwijs leren er nu in het buitenland 40 miljoen mensen de belangrijkste voertaal in China; de doelstelling is dat cijfer tegen 2010 op te trekken tot 100 miljoen.

Nu is China op zoek naar de schrijver die China op de wereldkaart van de literatuur kan plaatsen. Het opduiken van uitzonderlijk talent is waarschijnlijk enkel een kwestie van tijd op de één van grootste en zeker snelst groeiende literatuurmarkten ter wereld. Vorig jaar brak Penguin Books een Chinees record door 100.000 dollar te bieden voor de wereldwijde Engelstalige rechten voor de Totem van de wolf, de bestseller van Jiang Rong.

Ook in de populaire cultuur wil Peking zo snel mogelijk voet aan de grond krijgen. De Chinese cultuurindustrie moet het kunnen opnemen tegen Japan en Zuid-Korea, nu de trendsetters en marktleiders in Azië, vind Peking. Samen hebben Zuid-Korea en Japan 13 procent van de internationale cultuurindustrie in handen; China moet het samen met alle andere landen in Azië stellen met een magere zes procent.

“China brengt nog geen cultuurproducten voort die de vergelijking kunnen doorstaan met de Koreaanse soap Dae Jang-geum, de Japanse strip Chibi Maruko Chan of de tekenfilms van Disney”, kloeg de Chinese Volkskrant vorige herfst al.

Peking hoopt dat buitenlandse investeerders daar verandering in brengen, net zoals ze de verwerkende nijverheid in China de voorbije decennia tot bloei brachten. Kansen zijn er genoeg. In China werken intussen al tien miljoen mensen in de culturele industrie, en de overheid doet er alles aan om zowel oude tradities als de cultuurconsumptie aan te wakkeren. Dit jaar voerde de Staatsraad een Dag van het Cultureel Erfgoed in. De overheid stelde een lijst op van “bedreigde culturele tradities” en vaardige ook een nieuwe wet uit die de bescherming van de rijke culturele traditie moet verbeteren.

Tegen de Olympische Spelen van 2008 in Peking moet een hele reeks van nieuwe musea en opvoeringszalen klaar zijn. China wil de wereld in 2008 bewijzen dat het meer is dan de fabriek van de wereld.

Maar sommige Chinese intellectuelen blijven voorzichtig. “Ik ben voor authentieke Chinese cultuurproducten,” zegt de schrijver Hong Ying. “Maar ik wil ze niet gemanipuleerd zien in een nieuwe politieke campagne. Als de Chinese leiders de cultuur echt willen bevorderen, moeten ze de censuur afschaffen zodat vrije ideeën kunnen bloeien en honderd ideeën naast elkaar kunnen bestaan.” (PD)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.